καταπνέω

καταπνέω και επικ. τ. καταπνείω (Α)

1. εκπνέω πνοή πάνω σε κάποιον ή κάτι, φυσώ κάποιον από πάνω

2. (για ανέμους) α) φυσώ

β) επιπνέω, φυσώ πάνω σε κάποιον

3. εμπνέω («θεὸς καταπνεῑσε», Ευρ.)

4. μτφ. επέρχομαι ξαφνικά, επισκήπτω

5. παθ. α) (για τόπους) είμαι εκτεθειμένος στον άνεμο

β) αναρριπίζομαι («φλὸξ καταπνεομένη», Πλούτ.)

6. (ουδ. πληθ. μτχ. ενεστ. ως ουσ.) τὰ καταπνεόμενα

τα πνευστά μουσικά όργανα, αλλ. εμπνεόμενα ή εμφυσώμενα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + πνέω «φυσώ»].